Άρχισαν τα όργανα;

Δυσάρεστη έκπληξη μας προκάλεσε το γεγονός της ταυτόχρονης παρουσίασης στον καθημερινό τύπο ανακοίνωσης μελέτης εκμετάλλευσης του χώρου της πρώην γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ στα πλαίσια ημερίδας του ΤΕΕ με θέμα τα φυτεμένα δώματα. Το master plan παρουσιάζεται λίγες μέρες μετά τις δημοτικές εκλογές όπου το θέμα του ΑΓΝΟ είχε αναδειχθεί από εμάς ως μείζον πολιτικό ζήτημα της περιοχής μας. Η μελέτη αυτή εν ονόματι της «πράσινης ανάπτυξης» προτίθεται στην οικοδόμηση ενός χώρου ο οποίος εξακολουθεί να είναι χώρος πρασίνου.

Υπενθυμίζουμε ότι:

Α) Σύμφωνα με το ισχύον ρυμοτομικό διάταγμα ο χώρος του ΑΓΝΟ είναι χώρος πρασίνου.

Β) Οι όποιες προηγούμενες προσπάθειες για ένταξη των 13 στρεμμάτων του ΑΓΝΟ στην πολεοδομική ενότητα της Πρόνοιας και οικοδόμηση με συντελεστή δόμησης 2,4 αντιτέθηκαν στο κοινό αίσθημα των κατοίκων και του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Σταυρούπολης.

Γ) Το πολεοδομικό καθεστώς του ΑΓΝΟ δεν επιτρέπει την οικοδόμησή του.

Ρωτάμε:

Πως είναι δυνατόν να μελετούμε την κατασκευή οικοδομικής νησίδας σε χαρακτηρισμένο χώρο πρασίνου;

Τι εξυπηρετεί η παρουσίαση της συγκεκριμένης μελέτης σε ημερίδα ενός θεσμικού φορέα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος;

Εάν ο χώρος είναι οικοδομήσιμος γιατί δεν οικοδομήθηκε όλα αυτά τα χρόνια αλλά παραμένει βρώμικος, ερείπιο και επικίνδυνος για τους περίοικους με ευθύνη του ιδιοκτήτη;

Δηλώνουμε ότι διεκδικούμε την απαλλοτρίωση του χώρου προς όφελος του δήμου Παύλου Μελά για την δημιουργία αστικού χώρου πρασίνου με σκοπό την επανένωση του ανθρώπινου ιστού της πόλης και όχι του τσιμέντου. Θα αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για τη μη τσιμεντοποίηση του ΑΓΝΟ. Θα αγωνιστούμε ώστε το ΑΓΝΟ να γίνει αγνό, απέναντι στα όποια εργολαβικά συμφέροντα και στην προοπτική κατάρρευσης της τοπικής αγοράς.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Δημοτική Κίνηση Παύλου Μελά «Αλληλεγγύη για το Κοινό μας Μέλλον» σας προσκαλεί την Κυριακή 24/10 στις 11 το πρωί σε εκδήλωση με θέμα «Τα παιδιά ζωγραφίζουν τη γειτονιά τους» στην Πλατεία Ελευθερίας (Άνω Ηλιούπολη). Θα ζωγραφίσουμε την πόλη που ονειρευόμαστε και θα δημιουργήσουμε την ομορφότερη έκθεση ζωγραφικής.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ

Με ιδιαίτερα καλό κλίμα και αισιοδοξία για το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 9/10/2010 συνάντηση των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της «Αλληλεγγύης» και από τους τρεις Δήμους. Η συνάντηση έλαβε χώρα στα γραφεία της Κίνησης (Μπουμπουλίνας με Μακρυγιάννη στην Άνω Ηλιούπολη) με καλό κρασί, σπιτικούς μεζέδες και πολλή «Αλληλεγγύη». Στην τοποθέτησή του ο υποψήφιος δήμαρχος Δημήτρης Θεοδοσιάδης αναφέρθηκε στη κρισιμότητα των αυτοδιοικητικών εκλογών της 7/11 και εξέφρασε την βεβαιότητα ότι το αποτέλεσμα θα είναι νικηφόρο για την εναλλακτική των κατεστημένων σχημάτων παρουσία του σχήματος της «Αλληλεγγύης».

Την Κυριακή το πρωί αντιπροσωπεία της Κίνησης με επικεφαλής τον υποψήφιο δήμαρχο Δημήτρη Θεοδοσιάδη περιόδευσε στην περιοχή της Ευκαρπίας όπου συζήτησε με τους κατοίκους τα σημαντικά προβλήματα της περιοχής.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – 10/10/2010

Η προσπάθεια της Εκκλησίας να κτίσει τον τελευταίο αδόμητο χώρο της περιοχής της Κάτω Ηλιούπολης στο πάρκο του Άγιου Κωνσταντίνου με ταυτόχρονη κοπή δεκαπέντε περίπου δέντρων γεννά πολλά ερωτηματικά.

Α) Γιατί να οικοδομηθεί ο μοναδικός αδόμητος χώρος της περιοχής τη στιγμή που θα μπορούσε να ενοποιηθεί με το χώρο του διπλανού πάρκου και της εκκλησίας, σε ένα συνολικό σχέδιο αισθητικής παρέμβασης της περιοχής και εξυπηρέτησης αναγκών της εκκλησίας;

Β) Γιατί για τις ανάγκες της εκκλησίας (Ξενώνας) δεν επιλέγεται η αξιοποίηση περιουσίας του Δήμου και ιδιοκτησιών του, προϊόντα κοινωνικού συντελεστή;

Γ) Γιατί η εκκλησία δεν διευρύνει το φιλανθρωπικό της έργο σε συνεργασία με τους επιχειρηματίες της περιοχής έτσι ώστε το συσσίτιο των απόρων πέρα από ενίσχυση στα ελάσσονα τμήματα της κοινωνίας να είναι και μια ενίσχυση των ενοριτών επαγγελματιών της περιοχής;

Στηρίζουμε τις προσπάθειες των κατοίκων για τη μη οικοδόμηση του χώρου μεταξύ πάρκου και εκκλησίας. Καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις:

• Για τον Ξενώνα της εκκλησίας όπου θα καλύπτονται ανάγκες φιλοξενίας προτείνουμε τη χρήση κάποιου από τα αδιάθετα διαμερίσματα του Δήμου τα οποία προέρχονται από τον κοινωνικό συντελεστή και παραμένουν αδιάθετα με συνεχή μείωση της αξίας τους.
• Για το συσσίτιο των απόρων προτείνουμε τη συνεργασία της εκκλησίας με τους επαγγελματίες της περιοχής.

Δεν αμφισβητούμε το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας. Πιστεύουμε ότι η ενίσχυσή του μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική παράμετρος ανακούφισης για τους άπορους και τους κοινωνικά αδυνάτους στην σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση. Αρκεί αυτό να γίνεται στα πλαίσια της νομιμότητας, της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης και της αισθητικής και κοινωνικής βελτίωσης

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΟΙΚΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ.

Οι κάτοικοι και καταστηματάρχες της ευρύτερης περιοχής του Αγίου Κωνσταντίνου είμαστε καταρχάς αντίθετοι με το κτίσιμο οποιουδήποτε οικοδομήματος στο στενό διάδρομο – χώρο μεταξύ της εκκλησίας και του διπλανού πάρκου. Θεωρούμε ότι η περιοχή είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη και το λίγο πράσινο παραμένει επιτακτική ανάγκη ανάσας. Ακόμη, ότι ο διάδρομος αυτός μπορεί μόνο να χρησιμοποιηθεί για θέσεις παρκινγκ για την καλύτερη λειτουργία της εκκλησίας που στερείται αύλειου χώρου, για τις διάφορες τελετές της (γάμοι, βαφτίσεις). Εκτιμούμε ότι είναι απόλυτα απαραίτητος χώρος και για τους καταστηματάρχες της περιοχής (χρήση στάθμευσης για τους πελάτες τους).

Δηλώνουμε όχι αντίθετοι με οποιαδήποτε φιλανθρωπική δραστηριότητα της εκκλησίας αλλά διαφωνούμε με τη χρήση του συγκεκριμένου χώρου. Εξάλλου η γειτνίασή του με το πάρκο και την παιδική χαρά αποτρέπει την επιβάρυνση του μικρού αυτού χώρου πρασίνου με επιπλέον κόσμο.

Ως πρώτη μορφή κινητοποίησης μας επιλέγουμε τη συλλογή υπογραφών και τη γνωστοποίηση των προθέσεων μας στην Εκκλησία και το Δήμο. Θέλουμε, τέλος, να πιστεύουμε ότι η μεν Εκκλησία ενδιαφέρεται για την ποιότητα ζωής και την ευμάρεια των ενοριτών της, ο δε Δήμος θα παραμείνει πιστός στις υποσχέσεις του ότι θα σεβαστεί τη βούληση των δημοτών του.

Το ζήτημα αυτό μπήκε προ ημερησίας διατάξεως στο Δημοτικό Συμβούλιο Σταυρούπολης και εξασφαλίσαμε την ομόφωνη απόφαση να μην κτιστεί κανένα κτίριο. Παρ’ όλα αυτά ανακοινώθηκε από την εκκλησία ότι θα εγκαινιασθούν οι εργασίες θεμελίωσης την Κυριακή 17 Οκτώβρη από τον Μητροπολίτη σεβασμιότατο κ. Βαρνάβα Στην επίκληση των κατοίκων στον πρωτοσύγκελο, να παραχωρηθεί χώρος κάπου αλλού (ακόμη και από την δημοτική αρχή) ή να χρησιμοποιηθούν τα υπόγεια της εκκλησίας είχαμε καθολική άρνηση. Είμαστε αποφασισμένοι σαν κάτοικοι της περιοχής να υπερασπισθούμε την απόφασή μας αυτή και να μην δεχθούμε πλέον οποιοδήποτε κτίριο. Θα παλέψουμε ενάντια στην αισθητική, περιβαλλοντική και κοινωνική προσβολή μας, ιδιαίτερα τώρα που διανύουμε μια προεκλογική περίοδο «εκμεταλλεύσιμη» από εκκλησία και δημοτικές αρχές. Καλούμε τους υποψηφίους δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους να τοποθετηθούν ανοιχτά για το ζήτημα και να τηρήσουν την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Πληροφορίες κ. Ανανιάδου Ροδάμη 6944775110

Ο ελεύθερος χρόνος στην εποχή της κρίσης

αντιγραφή από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 03/10/2010

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο alexkoron@gmail.com

Η μεγαλύτερη ίσως κατάκτηση των εργαζομένων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες ήταν η μείωση του εργάσιμου χρόνου και το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο που, στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, σηματοδότησαν μια πραγματική πολιτισμική επανάσταση.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η υλική και συμβολική κυριαρχία της αμειβόμενης εργασίας κλονίστηκε ουσιωδώς στη σκέψη και την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Το τέλος της προτεσταντικής «ηθικής της εργασίας» και η μαζικοποίηση δικαιωμάτων και δυνατοτήτων -που έως τότε αποτελούσαν προνόμιο όσων βρίσκονταν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας- έκαναν τις μεταπολεμικές κοινωνίες να ονειρεύονται την οριστική απελευθέρωση του ατόμου από τους εργασιακούς καταναγκασμούς και την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Νέοι χωροχρόνοι ατομικής ελευθερίας, ανάπτυξης και αυτοπραγμάτωσης έκαναν την εμφάνισή τους. Η μόρφωση και η καλλιέργεια σε όλα τα στάδια της ζωής, η πολιτιστική συμμετοχή και έκφραση, η διασκέδαση και οι απολαύσεις, οι οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις, οι διεκδικήσεις μεταϋλιστικών αιτημάτων, κ.ά., αποτέλεσαν τις νέες ατομικές και συλλογικές προτεραιότητες. Ο ελεύθερος χρόνος, όπως συνοπτικά ονομάστηκαν τα ατομικά και συλλογικά ενδιαφέροντα των μεταβιομηχανικών κοινωνιών, έγινε ο προνομιακός κοινωνικός χρόνος της ατομικότητας και της κοινωνικής ένταξης, ενώ η αμειβόμενη εργασία έγινε το μέσο για τη συμμετοχή στην «κοινωνία της σχόλης». Στο πλαίσιο αυτό η δημόσια συζήτηση (επιστημονική και μη) μετακινήθηκε από τα ζητήματα της σπάνης και της επιβίωσης στο κυρίαρχο ζήτημα της εποχής της αφθονίας: την επιδίωξη της ατομικής ευτυχίας.

Τριάντα χρόνια αργότερα, στη δεκαετία του 1990, το ερώτημα του «τέλους της εργασίας» επαναδιατυπωνόταν (1). Αυτή τη φορά όμως στην προοπτική της διόγκωσης της ανεργίας και της επισφαλούς απασχόλησης. Εκτοτε, οι απορυθμίσεις των οικονομικών αγορών και η συρρίκνωση των κοινωνικών πολιτικών επαναφέρουν τα εργασιακά ζητήματα στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Τα προβλήματα αφορούν τώρα την καθολική απαξίωση της αμειβόμενης επαγγελματικής εργασίας, καθώς η ενδημική απειλή της ανεργίας και η απορύθμιση της απασχόλησης διακυβεύουν την κοινωνική αξία της εργασίας. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με την κοινωνική αχρηστία και τη συνακόλουθη επισφάλεια της κοινωνικής τους ένταξης. Η επιμήκυνση των ωρών εργασίας, το τέλος της συνταξιοδότησης στα 60, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η υποκατάσταση της εργασίας από αυτοματοποιημένα συστήματα, κ.λπ., κρατούν χαμηλά την αξία της. Η εργασία εντατικοποιείται παραγωγικά αλλά απαξιώνεται κοινωνικά, με αποτέλεσμα αφενός να ενισχύεται η επιρροή της στην καθημερινότητα των εργαζομένων και, αφετέρου, να μειώνεται η ικανότητά της να εξασφαλίζει την κοινωνική ένταξη. Το παράδοξο αυτό γεγονός επιδρά δυσμενώς στην οργάνωση της καθημερινότητας και του βίου των εργαζομένων, καθώς και στη δυνατότητά τους να εξασφαλίσουν τους πόρους της συμμετοχής τους στη σφαίρα του ελεύθερου χρόνου.

Χάνοντας, όμως, τη δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς εργασίας χάνουμε τη σημαντικότερη παρακαταθήκη του τέλους του 20ού αιώνα: Ο χρόνος της ζωής δεν μπορεί να ταυτίζεται με το χρόνο της εργασίας. Μπροστά σε αυτή την τεράστια απώλεια, ο λόγος της αριστεράς (ή καλύτερα η σιωπή της), σε διεθνές επίπεδο, αφήνει τους εργαζόμενους καθηλωμένους στην πλήρη αδυναμία να είναι απαιτητικοί ως προς τη φύση, το περιεχόμενο, τους σκοπούς και, σε τελική ανάλυση, το ίδιο το νόημα της εργασίας.

(1) Rifkin, J. (1996). «Το τέλος της εργασίας και το μέλλον της». Αθήνα, εκδ. Λιβάνη.

«Κόκκινο» από σήμερα σε προσλήψεις στην τοπική αυτοδίοικηση

Απαγορεύονται από σήμερα, Πέμπτη 7 Οκτώβρη, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, οι διορισμοί και οι προσλήψεις κάθε κατηγορίας προσωπικού των ΟΤΑ α΄και β΄ βαθμού και των φορέων που εποπτεύονται από αυτούς, σύμφωνα με την εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο Εσωτερικών.

Σύμφωνα με το σχετικό νόμο, ο οποίος απαγορεύει 30 ημέρες πριν τη διενέργεια των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών και την εγκατάσταση των αιρετών οργάνων να γίνει οποιαδήποτε πρόσληψη, ο ΑΣΕΠ επισημαίνει πως αναστέλλονται όλες οι διαδικασίες επιλογής προσωπικού σε όλους τους φορείς.

Οι προθεσμίες υποβολής αιτήσεων συμμετοχής ή ενστάσεων που είχαν ανακοινωθεί διακόπτονται και συνεχίζονται αμέσως μετά τη λήξη της αναστολής και μέχρι τη συμπλήρωση του κατά περίπτωση εναπομείναντος χρονικού διαστήματος για την ολοκλήρωση τους.

Οι δήμαρχοι το ξέρουν;

Υπάρχουν και τέτοιοι δήμαρχοι...αλλού!!

Του Γιώργου Βότση, στην Ελευθεροτυπία της 27/9/2010

Σαν εξωγήινο αντιμετώπιζαν τον καλεσμένο στην εκπομή τους (15-9-10 MEGA) ο Δ. Καμπουράκης και ο Γ. Οικονομέας. Σαν να 'θελαν να τον αγγίξουν με το δάχτυλο για να διαπιστώσουν ότι είναι αληθινός. Και δεν είχαν άδικο, με τόσα πρωτάκουστα που έλεγε για το χωριό του στην Ανδαλουσία -μια αδιανόητη στην εποχή μας όαση ελευθεριακής κοινωνίας, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη ζούγκλα του πιο βάρβαρου καπιταλισμού. Μια αυτόνομη κομμούνα.

Με αδιόρατο χαμόγελο και καθαρά μάτια ο γκριζομάλλης και γενειοφόρος Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, καθηγητής της Ιστορίας, εκλέγεται συνεχώς τα τελευταία 30 χρόνια και με ποσοστό περί το 75% δήμαρχος στο μεγαλοχώρι (με 2.700 κατοίκους) Μαριναλέντα, όπου: η καλλιεργούμενη γη, τα εργοστάσια και τα σπίτια ανήκουν στον δήμο. Κάθε φαμίλια πληρώνει συμβολικό ενοίκιο 15 ευρώ το μήνα. Ολοι ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι, για 6,5 ώρες την ημέρα, παίρνουν 47 ευρώ μεροκάματο (περί τα 1.200 ευρώ το μήνα) είτε στα χωράφια είτε στα εργοστάσια είτε στις υπηρεσίες, και το ίδιο ο διευθυντής και ο δήμαρχος με τον ανειδίκευτο εργάτη. Σχολεία, γήπεδα και ιατρεία είναι του δήμου. Υπάρχει εκκλησία για τους ελάχιστους πιστούς, αλλά όχι και ιερείς («Δόξα τω Θεώ, δεν έχουμε ούτε έναν παπά...», είπε γελώντας ο δήμαρχος). Δεν υπάρχουν αστυνομία, δικαστήρια και κρατητήρια -με μηδενική βεβαίως εγκληματικότητα. Ενας μόνο αιρετός λαϊκός δικαστής αντιμετωπίζει παραβατικές συμπεριφορές χωρίς ποινές και τις προσωπικές διαφορές με νουθεσίες. Μοναδικό κέντρο αποφάσεων για όλα οι γενικές συνελεύσεις, τακτικές και έκτακτες.

Εξανέστη ο Καμπουράκης: «Δηλαδή, κύριε δήμαρχε, δεν μπορώ να έχω δικά μου δυο- τρία σπίτια να τ' αγοράζω και να τα πουλάω; Τι σόι ελευθερία είναι αυτή;».

«Οχι, δεν μπορείτε. Η κατοικία είναι δικαίωμα. Οχι εμπόρευμα ή επιχείρηση. Και δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς οικονομική δημοκρατία, δηλαδή ισότητα».

Πιο πονηρός ο Οικονομέας: «Μας κουφάνατε με όλα αυτά τα απίστευτα θαύματα. Δεν μπορεί, κάτι κρύβετε! Οπως έκρυβε πολλά και η Σοβιετική Ενωση, που την έχετε, προφανώς, πρότυπο».

«Το καθεστώς στη Σοβ. Ενωση ήταν κρατικός καπιταλισμός» το ξέκοψε, με μια μονοκοντυλιά, ο καταφανώς αντιεξουσιαστής δήμαρχος.

Με τόση ασχετοσύνη και κόντρα τον αδυσώπητο τηλεοπτικό χρόνο, άντε να εξηγήσει ο παράξενος δήμαρχος ποια πρότυπα έχει η κολεκτίβα της Μαριναλέντα και πως δεν ήρθε ξαφνικά ουρανοκατέβατη.

Είχε, πάντως, την άνεση να μιλήσει στο τριήμερο φεστιβάλ των αντιεξουσιαστών της Θεσσαλονίκης για την Αμεση Δημοκρατία και σε ολονύκτιες συζητήσεις στην Αθήνα, με τους ανήσυχους νέους της Πετρούπολης και τα διψασμένα παιδιά των Εξαρχείων:

* Για τους σκληρούς αγώνες 12 χρόνων (γενικές απεργίες, πορείες, συγκρούσεις με την κρατική καταστολή και τους μπράβους των γαιοκτημόνων, καταλήψεις, απεργίες πείνας κ.ά.) που έφεραν τη νίκη: αναγκάστηκαν το κράτος και ο τοπικός γαιοκτήμονας να παραχωρήσουν στον δήμο τη νομή της αγροτικής γης -κι έτσι μπήκαν οι βάσεις της κολεκτίβας. «Δεν θέλουν να δώσουν την ιδιοκτησία, αλλά κι εμείς δεν τη θέλουμε. Η γη δεν ανήκει σε κανένα. Την κληρονομούμε από τους προγόνους μας, την καλλιεργούμε και οφείλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας βελτιωμένη» («Αυγή» 19-9-10).

* Για την άσβεστη στο συλλογικό υποσυνείδητο ιστορική μνήμη: παράδοση ενάμιση αιώνα σχεδόν έχουν οι κομμούνες και οι κολεκτίβες στην Ισπανία, με τους αναρχικούς να πρωτοστατούν. Αποτέλεσαν την πεμπτουσία της Ισπανικής Επανάστασης (1936-38), καθώς οργανώθηκαν και εκατοντάδες από τους αγρότες και τους εργάτες στην Καταλονία, την Ανδαλουσία, την Αραγόνα, τη Λεβάντε και την Καστίλη. Καταπολεμήθηκε άγρια από το μεγάλο κεφάλαιο, την καθολική Εκκλησία και από όλα τα πολιτικά κόμματα- και πιο λυσσαλέα από τους φαλαγγίτες του Φράνκο και τους σταλινικούς κομμουνιστές.

* Για την έμπρακτη απόδειξη ότι (όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά εδώ και τώρα) «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Στην Ανδαλουσία, που μαστίζεται από την ανεργία και την ανέχεια (το 2% των γαιοκτημόνων κατέχει το 50% της καλλιεργήσιμης γης, τρία εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας), στην πραγματική όαση της Μαριναλέντα «δεν υπάρχει ανισότητα, δεν έχουμε ανεργία, δεν μας εκμεταλλεύονται οι γαιοκτήμονες, ο πλούτος που παράγουμε επιστρέφει στον εργάτη...».

Δεν είναι αφελής ο δήμαρχος Γκορντίγιο για να ονειρεύεται ότι Μαριναλέντα μπορούν να ξεφυτρώσουν ξαφνικά παντού στον κόσμο. Τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας για μια ελευθεριακή κοινωνική οργάνωση υπερασπίστηκε με ιδιαίτερο πάθος στον τόπο όπου γεννήθηκε η αθηναϊκή δημοκρατία: αυτοδιεύθυνση, αποκέντρωση, αλληλοβοήθεια, οικονομική ισότητα, αλληλεγγύη -συνθήκες, δηλαδή, που διασφαλίζουν το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να αποφασίζουν για τη μοίρα τους και να ζουν ανθρώπινα, με αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Είναι πλεονασμός -λέει- να μιλάμε για άμεση δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι παρά μόνον άμεση. Η λεγόμενη αντιπροσωπευτική δημοκρατία του αστικού κοινοβουλίου δεν είναι ούτε δημοκρατία ούτε αντιπροσωπευτική, αφού ο ρόλος εντολέως και εντολοδόχου αντιστρέφεται: οι υποτιθέμενοι εντολείς (ο λαός) αποξενώνονται από τα κέντρα αποφάσεων και οι θεωρητικά εντολοδόχοι (οι επαγγελματίες πολιτικοί) αυτονομούνται και αποφασίζουν για πάρτη τους. «Η δημοκρατία που μας πουλάνε από την τηλεόραση -λέει ο Γκορντίγιο- είναι η δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου, των ληστών του ΔΝΤ και των τραπεζών...».

Μας βρήκε και μας τα 'πε στις παραμονές εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση, που κατ' εξοχήν προσφέρεται ως πεδίον εφαρμογής αρχών της άμεσης δημοκρατίας.

Αλλά για μας πέρα βρέχει... Τα αναξιόπιστα πολιτικά κόμματα, υπεύθυνα απολύτως για την πολύπλευρη κρίση και το χάλι μας, εννοούν, με απύθμενο θράσος, να μας υποδείξουν τώρα και ποιους θα ψηφίσουμε!

Και τους εννέα (!) υποψήφιους περιφερειάρχες της Αττικής είχε καλέσει την περασμένη Δευτέρα στην εκπομπή του (ALTER) ο Ν. Χατζηνικολάου. Με τους μισούς απ' αυτούς της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, μόνον ο Κ. Διάκος των Οικολόγων Πράσινων μίλησε για τους αναγκαίους, ιδιαίτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση, θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, που θα ενεργοποιήσουν τους πολίτες στα κέντρα αποφάσεων. Φαίνεται ότι εντυπωσίασε ώς και τον Χατζηνικολάου, που την επομένη ακούστηκε στο ραδιόφωνό του να λέει: «Να μου το θυμηθείτε, από τις κάλπες ο Διάκος θα βγει... Μητροπολίτης».

Δύο φορές, ώς τώρα, στόχος απόπειρας δολοφονίας, ο αντιεξουσιαστής δήμαρχος Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, στις λίγες μέρες που φιλοξενήθηκε εδώ, πρόβαλε την κολεκτίβα της Μαριναλέντα ως χειροπιαστή επιβεβαίωση της διαχρονικά αναλλοίωτης αλήθειας: Δεν υπάρχει ελπίδα για έναν ανθρώπινο κόσμο, όσο η κοινωνία παραμένει παθητική, αδρανής και υποταγμένη, όσο δεν αυτενεργεί, δεν αυτονομείται, δεν χειραφετείται, δεν παίρνει στα χέρια της την απελευθέρωσή της, χωρίς μεσσίες και διαμεσολαβητές.

Δέσμιοι της αλαζονικής μιζέριας τους οι αρχομανείς ηγέτες της δικής μας Αριστεράς καμώνονται πως ούτε τον άκουσαν ούτε τον είδαν.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΩΝ 28/9-02/10

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ	ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ	ΩΡΑ
28/9	ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΧΝΗΣ – ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ	19:00
29/9	ΜΑΣΟΥΤΗΣ-ΕΥΚΑΡΠΙΑ	19:00
30/9	ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ-ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ	19:00
01/09	ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΕΡΨΙΘΕΑΣ-ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ	19:00
02/09	ΛΑΪΚΗ ΙΘΑΚΗΣ-ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ	10:00

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ" ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" 25/9

Η Δημοτική Κίνηση Παύλου Μελά «Αλληλεγγύη για το Κοινό μας Μέλλον» γεννήθηκε μέσα από τις δράσεις κινήσεων πολιτών για την απόδοση των χώρων των πρώην στρατοπέδων Παύλου Μελά και Καρατάσιου, για την απομάκρυνση των τοξικών της ΔΙΑΝΑ, για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου. Οι κοινές ευαισθησίες και αξίες, οι κοινοί αγώνες και η στόχευση για μια εναλλακτική προς τα κατεστημένα σχήματα πορεία της ΤΑ υπήρξαν οι βασικοί παράγοντες δημιουργίας της «Αλληλεγγύης».

Στο σημερινό τοπίο της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, όπου η κεντρική εξουσία εξακολουθεί να είναι πιστή στο δόγμα της οικονομικής ασφυξίας των ΟΤΑ αλλά και στη λογική του εγκλωβισμού της Αυτοδιοίκησης σε μικροκομματικές δεσμεύσεις, αφήνει περιορισμένα περιθώρια για άσκηση κοινωνικών πολιτικών. Έτσι είναι αναγκαία η διατύπωση και η εφαρμογή εναλλακτικών μοντέλων αυτοδιοικητικής πολιτικής, υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης.

Άξονες του προγραμματικού μας λόγου είναι η ολοκληρωτική απόδοση των χώρων των πρώην στρατοπέδων στην ΤΑ με κατάργηση του ν.2745/99, η απομάκρυνση του εργοστασίου ΤΙΤΑΝ με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και με γνώμονα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, η εξυγίανση του χώρου της ΔΙΑΝΑ και η διεκδίκηση του από την ΤΑ καθώς και η διεκδίκηση του χώρου της πρώην γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ.

Ταυτόχρονα η αλλαγή των προτεραιοτήτων της ΤΑ προς την άσκηση κοινωνικής πολιτικής είναι αναγκαία. Ιδιαίτερα σε μια περιοχή σαν τη Δυτική Θεσσαλονίκη όπου υπάρχουν έντονα προβλήματα περιβαλλοντικής υποβάθμισης, κατάρρευσης των στοιχειωδών όρων διαβίωσης, παντελούς έλλειψης ασπίδας κοινωνικής προστασίας και απουσίας στρατηγικών πολιτικών.

Η απόδοση των Στρατοπέδων Παύλου Μελά και Καρατάσιου και η μετατροπή τους σε Χώρων Αστικού Πρασίνου, η διεκδίκηση του οικοπέδου ΑΓΝΟ, η απομάκρυνση του εργοστασίου ΤΙΤΑΝ και η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και των κοινών αγαθών σηματοδοτούν μια διαφορετική στόχευση σε σχέση με τις μέχρι τώρα εφαρμοζόμενες πολιτικές. Μέσα από μια τέτοια στάση της ΤΑ επιδιώκουμε την ανάπτυξη νέων αξιακών προτύπων, που θα προτάσσουν το ανεπανάληπτο του περιβάλλοντος και της αλληλεγγύης απέναντι στο εφήμερο του καιροσκοπισμού και του υπερκαταναλωτισμού. Θέλουμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη νέων ατομικών και συλλογικών συμπεριφορών με υπευθυνότητα απέναντι σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, κοινωνικής αλληλεγγύης και υπεράσπισης των κοινών αγαθών.

Αγωνιζόμαστε για ισχυρή, αυτόνομη Τοπική Αυτοδιοίκηση, προπύργιο της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.

Διεκδικούμε την απόδοση των παρακρατηθέντων από την κεντρική εξουσία πόρων। Επιδιώκουμε τη θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος και το γκρέμισμα του δημαρχοκεντρικού μοντέλου, τη διαδημοτική συνεργασία και τον δημοκρατικό προγραμματισμό. Αντιστεκόμαστε στον παραγοντισμό και την κομματικοποίηση. Προτάσσουμε τον ενεργό πολίτη και τον κινηματικό χαρακτήρα της κίνησής μας

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Είμαστε πολίτες από τους τρεις Δήμους Ευκαρπίας, Πολίχνης και Σταυρούπολης (από εδώ και στο εξής δήμος Παύλου Μελά) που συμμετείχαμε στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των κατοίκων της Δυτικής Θεσσαλονίκης από τη δεκαετία του 1980 μέχρι και σήμερα για την απομάκρυνση και καταστροφή των φυτοφαρμάκων του εργοστασίου ΔΙΑΝΑ.

Ένα θέμα που παραμένει επίκαιρο μιας και δεν έχει υπάρξει εξυγίανση του χώρου. Ταυτόχρονα όμως και ένα θέμα που έχει ξεχαστεί από όλους τους αρμόδιους φορείς (ΤΑ – Νομαρχ. Αυτοδ. – Πολιτεία).

Θα είμαστε εμείς που θα συνεχίσουμε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μέχρι και την τελική λύση του προβλήματος.

Είμαστε λοιπόν πολίτες των τριών Δήμων που συμμετείχαμε σε κινήσεις πολιτών για την απόδοση των στρατοπέδων Παύλου Μελά και Καρατάσου στην Τ.Α. και την αξιοποίησή τους ως χώρους αστικού πρασίνου.

Που αντισταθήκαμε και συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε – στην ουσία – για την μη εφαρμογή του νόμου 2745/99 που οικοπεδοποιεί τα στρατόπεδα.

Που μιλάμε για την κατάργηση του συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου και ψήφιση ενός άλλου που θα παραχωρεί τα στρατόπεδα για χρήση στην Τ.Α.

Που λέμε ΝΑΙ στην ανάδειξη και αξιοποίηση των κτιρίων εκείνων που έχουν ιστορική και αρχιτεκτονική αξία, με ήπιες πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες που, συν τοις άλλοις, θα συνεισφέρουν και με νέες θέσεις εργασίας.

Λέμε ΟΧΙ στις επιπλέον κατασκευές εντός των στρατοπέδων. Σύνθημά μας είναι : «Ούτε ένα επιπλέον τούβλο στα στρατόπεδα Παύλου Μελά και Καρατάσου, Λευτεριά των στρατοπέδων από την κυκλοφορία ΙΧ και μοτοσυκλετών».

Είμαστε εμείς που είπαμε ξεκάθαρα και συνεχίζουμε να λέμε ΟΧΙ στην καύση των αποβλήτων στη βιομηχανία ΤΙΤΑΝ.

Να αποσυρθεί οποιοδήποτε σχέδιο τέτοιου είδους υπάρχει στα συρτάρια της Νομαρχίας και της Κεντρικής Εξουσίας.

Λέμε ξεκάθαρα ΝΑΙ στους αυστηρότερους ελέγχους, λέμε ΝΑΙ στην απομάκρυνση της βιομηχανίας σε μη κατοικημένη περιοχή με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Λέμε ανεπιφύλακτα ΝΑΙ στην αγορά του οικοπέδου του ΑΓΝΟ και την αξιοποίησή του σε χώρο πρασίνου με βάση και το διάταγμα του 1972.

Όπως αντισταθήκαμε, έτσι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να ανατραπεί η προσπάθεια που γίνεται να προχωρήσει ο αποχαρακτηρισμός του οικοπέδου και η μετατροπή του σε οικοδομήσιμο.

Στόχος για την πόλη δεν είναι να ξεφυτρώσουν νέα Εμπορικά Κέντρα Μεγάλων Επιχειρηματιών αλλά να ανθήσει η πραγματικά τοπική οικονομία, το περιβάλλον και η ζωή των κατοίκων της πόλης.

Για να δούμε πως έχει διαμορφωθεί το ασφυκτικό πλαίσιο για την Τ.Α. και την κοινωνία τελευταία. Τι έχουμε το τελευταίο χρόνο.

Α) Μη απόδοση των παρακρατηθέντων πόρων της ΤΑ. Μόνο τα 2/5 των ΚΑΠ έχουν δοθεί.

Β) 35% περικοπή της χρηματοδότησης των ΚΑΠ

Γ) 25% περικοπή χρηματοδότησης των λειτουργικών δαπανών των σχολείων

Δ) Κατάργηση του διαδημοτικού επιχειρησιακού προγράμματος «Θησέας».

Γι’ αυτήν την οικονομική ασφυξία των Δήμων δεν ακούστηκε κουβέντα από τους διοικούντες και στους 3 Δήμους.

Γι’ αυτήν την βίαιη υποβάθμιση – έως και κατάργηση- των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων δεν βγήκε άχνα από τις διοικήσεις.

Στόχος πρέπει να είναι η διεκδίκηση των παρακρατηθέντων ώστε να δημιουργηθούν εκείνες οι κατάλληλες υποδομές που θα ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διατυπωθεί ένας άλλος εναλλακτικός, αυτοδιοικητικός λόγος – μια νέα αυτοδιοικητική πρόταση -,

που θα αφουγκράζεται την αγωνία της κοινωνίας και δεν θα παραβλέπει την κοινωνική πραγματικότητα.

Τι σημαίνει Καλλικράτης; Τι θα βρούμε μπροστά μας;

Α) Αποδυνάμωση των τοπικών διεργασιών, μη συμμετοχή του πολίτη, καμία ενίσχυση της τοπικής δημοκρατίας.

Β) Κομματικοποίηση των δημοτικών εκλογών με τη δυνατότητα να διεκδικήσουν το δήμο μόνο κομματικά χρισμένοι υποψήφιοι ή υποψήφιοι που προαλείφονται του χρίσματος.

Γ) Μείωση των εσόδων με άμεση συνέπεια στη δυσλειτουργία σχολείων, παιδικών σταθμών κ.α.

Δ) Μείωση των δομών κοινωνικού χαρακτήρα και πολιτισμού.

Ε) Μείωση του προσωπικού (ΣΜΕ – Αορίστου χρόνου)

Ποιό είναι το κλίμα των τελευταίων 3-4 μηνών;

Ένα ατελείωτο αλισβερίσι του ποιός θα πάει με ποιόν χωρίς να εξετάζεται το γιατί και η ουσία των προβλημάτων.

Θα το χαρακτηρίζαμε ως ένα κλίμα αντίστοιχο της μεταγραφικής περιόδου ποδοσφαιρικών ομάδων.

Όμως η Τ.Α. δεν είναι ΠΑΕ.

Απέναντι σε αυτό το κλίμα παραγοντισμού και επαγγελματικής προσέγγισης στόχος μας είναι να μεταφέρουμε τη συζήτηση στην ουσία των προβλημάτων, στις θέσεις και στις λύσεις που προτείνονται.

Θέλουμε να καταγραφούμε ως η δύναμη εκείνη που έχει συγκροτημένη εναλλακτική αυτοδιοικητική πρόταση – που θα αγωνισθεί για την υλοποίηση ενός προγράμματος που αναδεικνύει στη σημερινή εποχή της οικονομικής και θεσμικής κρίσης, της κρίσης αξιών, νέα αξιακά πρότυπα. Που απέναντι σε μια ανοχύρωτη πόλη προτάσσει την κοινωνική συνοχή και την Αλληλεγγύη.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ
«ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝ»



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – 23/09/2010

Η Δημοτική Κίνηση Παύλου Μελά "Αλληλεγγύη για το Κοινό μας Μέλλον" καλεί τους υποψηφίους της Κίνησης καθώς και όποιον ενδιαφέρεται για τη δράση της Κίνησης την Δευτέρα 27/9 στις 20:00 στον 3ο όροφο του Κέντρου Πολιτισμού "Χρήστος Τσακίρης" για να συζητήσουμε για τον προγραμματισμό του επόμενου διαστήματος.

Η συντονιστική επιτροπή

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ (6/9/2010)*

Οι σύγχρονες πόλεις χαρακτηρίζονται από πολύ πυκνή δόμηση, από τόνους τσιμέντου, από έλλειψη πρασίνου και χώρων αναψυχής και από την ύπαρξη μεγάλου αριθμού αυτοκινήτων. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την υπερσυγκέντρωση πληθυσμού και την ανάγκη για στέγαση δημιουργούν ένα ασφυκτικό αστικό τοπίο, το οποίο είναι χαρακτηριστικό όλων των ελληνικών πόλεων. Ο νέος δήμος Παύλου Μελά δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό το γενικό κανόνα.
Η ανάπτυξη του αστικού ιστού της Θεσσαλονίκης ξεκίνησε με ταχείς ρυθμούς τη δεκαετία του 1960. Ως άμεσο αποτέλεσμα της εμφάνισης και την προώθησης του φαινομένου της αστυφιλίας, το πολεοδομικό συγκρότημα αναπτύχθηκε μέσω ενός άναρχα δομημένου και συνεχώς διογκούμενου οικιστικού ιστού. Συνέχεια του φαινομένου παρατηρούμε και σήμερα, κατά κύριο λόγο στις παρυφές του πολεοδομικού συγκροτήματος, μιας και η περιοχή λειτουργεί ως χώρος υποδοχής παλιννοστούντων και οικονομικών μεταναστών.
Παρά τις όποιες προσπάθειες της Πολιτείας, η υπεραξία της γης, τα τοπικά μικρά και μεγάλα συμφέροντα, η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και προγραμματισμού καθώς και η απουσία κεντρικής πολεοδομικής πολιτικής με συγκεκριμένες προτεραιότητες, οδήγησε την κεντρική εξουσία και τους Δήμους σε συμβιβασμούς. Παρατηρείται λοιπόν μια σημαντική υστέρηση στον αστικό σχεδιασμό των ελληνικών πόλεων σε σχέση με τις ευρωπαϊκές. Η καθυστέρηση αυτή γίνεται ακόμη πιο έντονη σε περιοχές όπου υπάρχει περιβαλλοντική επιβάρυνση και σε περιοχές όπου ο πληθυσμός τους χαρακτηρίζεται από μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Το διαμορφωμένο τοπίο των τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα η σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, όπου η κεντρική εξουσία εξακολουθεί να είναι πιστή στο δόγμα της κλειστή στρόφιγγας από πλευράς οικονομικών αλλά και στη λογική του εγκλωβισμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μικροκομματικές δεσμεύσεις, αφήνει περιορισμένα περιθώρια για άσκηση κοινωνικών πολιτικών. Γι' αυτό το λόγο είναι αναγκαία η διατύπωση και η εφαρμογή εναλλακτικών μοντέλων αστικής ανάπτυξης. Με αυτή τη λογική τίθεται ως αδήριτη ανάγκη η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, η κατοχύρωση των αδόμητων χώρων και η μετατροπή τους σε κοινόχρηστους, η αύξηση του αστικού πρασίνου. Έχοντας υπόψη το μεγάλο ζήτημα των κλιματικών αλλαγών και αναλαμβάνοντας την υποχρέωση απέναντι στις επόμενες γενιές, τονίζουμε με έμφαση την ζωτική σημασία που έχει η ανάπτυξη του αστικού πρασίνου. Αναγνωρίζοντας τη σημασία του «δημόσιου», επιδιώκουμε την ενεργοποίηση του «ιδιωτικού».
Εντοπίζουμε τέσσερα μεγάλα ζητήματα:
Α) Η απόδοση του Στρατοπέδου Παύλου Μελά και η μετατροπή του σε χώρο αστικού πρασίνου δεν μπορεί να εντάσσεται σε μια λογική προγραμματικών συμβάσεων, όπου το ΥΠΕΘΑ αναζητεί να καταγράψει λογιστικές αξίες και υπεραξίες. Αντίθετα σε μια εποχή διάσπασης της κοινωνικής συνοχής είναι αναγκαίο όσο ποτέ να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις για πλήρη απόδοση του χώρου στην ΤΑ χωρίς συμβαλλόμενους και αντισυμβαλλόμενους.
Β) Η πλήρης απόδοση του Στρατοπέδου Καρατάσιου στην ΤΑ, ενταγμένη στη λογική της δημιουργίας ενός ευρύ μετώπου χώρων αστικού πρασίνου από το βορρά έως τη θάλασσα δεν μπορεί παρά να είναι η μοναδική λύση. Η όποια πρόθεση τσιμεντοποίησης και τεμαχισμού του χώρου για εξυπηρέτηση λειτουργιών του πολεοδομικού συγκροτήματος μας βρίσκει αντίθετους. Όχι μέσα από μια στείρα άρνηση, αλλά πιστεύοντας ότι όλα τα στρατόπεδα της Δυτ. Θεσσαλονίκης μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά για την περιοχή, μέσα από εναλλακτικές αναπτυξιακές στοχεύσεις που θα έχουν στο κέντρο το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τον άνθρωπο.
• Απορρίπτουμε την οποιαδήποτε πρόθεση τσιμεντοποίησης, οικοπεδοποίησης ή τεμαχισμού των χώρων των στρατοπέδων. Η επιδίωξη είναι «ούτε ένα κυβικό μπετόν παραπάνω».
• Απορρίπτουμε οποιαδήποτε πρόθεση αύξησης του οικοδομικού κεφαλαίου.
• Εντοπίζουμε τις τεράστιες ευθύνες που έχουν όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων, αλλά και η σημερινή, με την πολιτική ατολμία και αβουλία που επιδεικνύουν σε αυτό το ζήτημα.
Διεκδικούμε
o Την άμεση απόδοση των στρατοπέδων στους πολίτες της Θεσσαλονίκης χωρίς όρους και τη δημιουργία χώρων αστικού πρασίνου
o Την ανακαίνιση και την αξιοποίηση των όποιων αξιόλογων, αρχιτεκτονικά αλλά και ιστορικά, κτιρίων υπάρχουν στα στρατόπεδα, για την ανάδειξη της ιστορικότητας τους αλλά και για να δώσουν το έναυσμα για την φιλοξενία δημιουργικών και ζωντανών δράσεων.
o Την άμεση κατάργηση του νόμου 2745/99 που δίνει την δυνατότητα οικοπεδοποίησης των στρατοπέδων.
Γ) Η απομάκρυνση του ΤΙΤΑΝ πρέπει να αναδειχτεί ως ο επόμενος μεγάλος στόχος περιβαλλοντικής αναβάθμισης της περιοχής. Αναγνωρίζοντας ότι ο οικιστικός ιστός αγκάλιασε πια το εργοστάσιο αλλά και την ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητα της κεντρικής εξουσίας για ουσιαστικό και αυστηρό έλεγχο, βάζουμε το θέμα της απομάκρυνσης ως καίριο σημείο για το μέλλον της περιοχής. Φυσικά μέσα από μια συνολική αλλαγή του αναπτυξιακού προτύπου αλλά και με γνώμονα την προστασία της εργασίας.
Δ) Οι μεγάλοι αδόμητοι χώροι, τα καπνομάγαζα και το ΑΓΝΟ είναι σημαντικοί συντελεστές για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Για το ΑΓΝΟ πρέπει να διεκδικηθεί απαλλοτρίωση του χώρου και δημιουργία ενός πνεύμονα πρασίνου – ανάσα για το κέντρο της πόλης. Τα καπνομάγαζα πρέπει να αναλάβουν το ρόλο που τους αρμόζει στο χωροταξικό πλαίσιο. Και αυτό δεν είναι άλλος παρά υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος. Δημιουργοί δηλαδή δημόσιας υπεραξίας με όφελος την κοινωνική ανταποδοτικότητα μέσα από τη λειτουργία δημόσιων υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη, πολιτιστικών δράσεων και τη χρηστή διαχείριση των χώρων αυτών.
Η απόδοση των Στρατοπέδων Παύλου Μελά και Καρατάσιου και η μετατροπή τους σε Χώρων Αστικού Πρασίνου, η διεκδίκηση του οικοπέδου ΑΓΝΟ, η απομάκρυνση του εργοστασίου ΤΙΤΑΝ και η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου σηματοδοτούν μια διαφορετική στόχευση σε σχέση με τις μέχρι τώρα εφαρμοζόμενες πολιτικές. Μέσα από μια τέτοια στάση της ΤΑ επιδιώκουμε την ανάπτυξη νέων αξιακών προτύπων, που θα προτάσσουν το ανεπανάληπτο του περιβάλλοντος και της αλληλεγγύης απέναντι στο εφήμερο του καιροσκοπισμού και του υπερκαταναλωτισμού. Θέλουμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη νέων ατομικών και συλλογικών συμπεριφορών με υπευθυνότητα απέναντι σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, κοινωνικής αλληλεγγύης και υπεράσπισης των κοινών αγαθών.
Στόχος πρέπει να είναι : απέναντι σε μια ανοχύρωτη πόλη να προβάλουμε στάσεις και πρακτικές που σηματοδοτούν μια νέα αλληλέγγυα πορεία για το κοινό μας μέλλον.

*Η παραπάνω τοποθέτηση δεν έμελλε να εκφωνηθεί για λόγους πάνω από τις δυνάμεις μας.

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Με αλληλεγγύη και όραμα για το κοινό μέλλον

Συμπολίτες, της Ευκαρπίας, της Πολίχνης, της Σταυρούπολης, συνδημότες στο νέο δήμο Π.Μελά, απευθυνόμαστε σε σας όχι ως υποψήφιους ψηφοφόρους, ΄’διασημότητες των 10 λεπτών’’, αλλά ως καθημερινούς πρωταγωνιστές ,της δικής μας ζωής, συμμέτοχους στη διαμόρφωση του παρόντος και του μέλλοντος.
Γνωριζόμαστε χρόνια τώρα, στους κοινούς τόπους των ιδεών και των αγώνων μας, για μια πόλη των πολιτών της, υπερήφανοι για αυτήν ,που μεγαλώνουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Ζούμε μια πρωτοφανή , οικονομική και κοινωνική κρίση. Κεκτημένα δικαιώματα ανατρέπονται, χιλιάδες μικρομεσαίοι επαγγελματίες συμπιέζονται αφόρητα, πλουτοπαραγωγικοί πόροι της χώρας μας ,παραχωρούνται σε τιμή ευκαιρίας.
Και όλα αυτά, για να αναπαραχθεί, κυρίως, η εξουσία του χρήματος και του τυφλού κέρδους σε βάρος της εργασίας και της οικολογικής συμβίωσης του ανθρώπου, για να εμφανίζονται ως σωτήρες ,οι υπεύθυνοι της κρίσης που έρχονται και ξανάρχονται από τις αφύλακτες πύλες του παραλυτικού ατομικισμού μας.
Στη πόλη μας, στη δυτική Θεσσαλονίκη, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις συνέπειες.
Πρώτη σε μόλυνση, αυθαιρεσίες, ανεργία και φτώχεια.
Η τοπική αυτοδιοίκηση από πρωτεργάτης - οχυρό των λαϊκών συμφερόντων, βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της σπατάλης της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, με πρώτη ευθύνη, σχεδόν αποκλειστική, των διοικούντων με κυρίαρχο μέλημα τους τις πελατειακές σχέσεις που θα τους εξασφαλίσουν την επάνοδο στη «δόξα» των δημαρχιακών καθισμάτων.
Η αδιαφορία και η διγλωσσία στα μεγάλα ζητήματα των ελεύθερων δημόσιων χώρων (Καρατάσιου. Π.Μελά κτλ.),της απομάκρυνσης του ρυπογόνου ΤΙΤΑΝ, μετρούν την επικινδυνότητα αυτών των συμπεριφορών, στο δήμο μας.
Οι προεκλογικές ζυμώσεις, οι χωρίς αρχές συμπράξεις ,όπου χάνει η μάνα το παιδί…., η σύνθλιψη της αυτοδιοικητικής προοπτικής από στενές κομματικές και προσωπικές επιδιώξεις, φανερώνουν και στον ποιο δύσπιστο ,του λόγου το αληθές.
Η πόλη μας ,μια ανοχύρωτη πόλη.
Η κυβέρνηση με τους νέους μεγάλους δήμους (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) θέλει, πέρα από τις οικονομικές και κοινωνικές περικοπές ,να εξουδετερώσει κάθε δημόσιο χώρο οργάνωσης της λαϊκής αντίδρασης και εμφάνισης εναλλακτικών κοινωνικών προτάσεων


Η απάντηση της κοινωνίας σ΄όλα αυτά, από τα κάτω , είναι κυριολεκτικά, η αυθεντική αυτοδιοίκηση, η υπεράσπιση και προώθηση της κοινωνικής αυνοχής.
Να γίνουμε πολίτες που ορίζουν την πόλη τους, το τρόπο που διοικούνται, πολίτες που απαντούν στη τρομοκρατία του άγνωστου μέλλοντος που μας ετοιμάζουν, με την έγνοια και την αλληλεγγύη για το κοινό μας μέλλον.
Εμείς προτείνουμε τη συλλογικότητα της δημοτικής μας κίνησης ως ένα όχημα για αυτή τη πορεία, στα δημοτικά πλαίσια.
Σας θέλουμε ,όσοι κατ’ αρχήν συμφωνείται, μαζί μας, δίπλα μας, συνδιαμορφωτές και συναγωνιστές, μέχρι τις εκλογές και μετά από αυτές.
Αγωνιζόμαστε για ισχυρή, αυτόνομη Τοπική Αυτοδιοίκηση, προπύργιο της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.
Διεκδικούμε την απόδοση των παρακρατηθέντων από την κεντρική εξουσία πόρων. Επιδιώκουμε τη θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος και το γκρέμισμα του δημαρχοκεντρικού μοντέλου, τη διαδημοτική συνεργασία και τον δημοκρατικό προγραμματισμό. Αντιστεκόμαστε στον παραγοντισμό και την κομματικοποίηση. Προτάσσουμε τον ενεργό πολίτη και τον κινηματικό χαρακτήρα της κίνησής μας.
Βασικές διακηρυγμένες αρχές μας για ένα τοπικό κοινωνικό συμβόλαιο:
1) Πρώτη προτεραιότητα, η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
• Ούτε ένα τούβλο παραπάνω στα στρατόπεδα ΚΑΡΑΤΑΣΙΟΥ ΚΑΙ Π.ΜΕΛΑ. Κατάργηση του ν.2745/99 που οικοπεδοποιεί τα στρατόπεδα. Ψήφιση νέου νόμου που θα τα αποδίδει στη Τ.Α ως ολοκληρωτικά ελεύθεροι πράσινοι χώροι, ανάσα και παρακαταθήκη για το αύριο της πόλης μας. Αξιοποίηση των υπαρχόντων κτιρίων με ιστορική και αρχιτεκτονική αξία για ήπιες πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες.
• Απομάκρυνση του ΤΙΤΑΝ με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Χωροθέτηση σε μη κατοικημένη περιοχή με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. Αυστηρότεροι και διαρκείς έλεγχοι από τους αρμόδιους φορείς. Αρκετά βγάλανε στη πλάτη της υγείας μας.
• Διεκδίκηση του χώρου του ΑΓΝΟ για τη δημιουργία πνεύμονα αστικού πρασίνου – ανάσα ζωής στο κέντρο της πόλης. Είμαστε αντίθετοι στην οικοδόμηση του χώρου και την δημιουργία μεγάλων εμπορικών κέντρων που θα τείνουν σε οικονομική ασφυξία την τοπική αγορά.
• Εξυγίανση του εδάφους της ΔΙΑΝΑ, απόσμηση του χώρου, διεκδίκηση από την Τ.Α. του χώρου για δημιουργία μνημείου περιβαλλοντικής μνήμης.
• Επικαιροποίηση του σχεδιασμού του Δυτικού Τόξου.
• Θεσμοθέτηση Χάρτας Πρασίνου του δήμου Παύλου Μελά
• Ένταξη της οικολογικής αντίληψης στη καθημερινή συμπεριφορά μας. Ανακύκλωση στη πηγή, κομποστοποίηση, ποδηλατόδρομοι, βιοκλιματικά δημόσια κτίρια, δενδροφυτεύσεις, πράσινες στέγες, πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, αυτόνομος ενεργειακά Δήμος.
2) Η συμμετοχή των πολιτών.
Ο τρόπος λειτουργίας της δημοτικής αρχής και των δημ. υπηρεσιών, να αποτελεί το παράδειγμα που θα ενεργοποιεί τους πολίτες, η συμμετοχή των οποίων σ’ όλες τις δράσεις της Τ.Α., πολλαπλασιάζει ,ποιοτικά και ποσοτικά τα αποτελέσματά της.
• Τοπικά δημοψηφίσματα, λογοδοσία της δημοτικής αρχής, απολογισμός. Συμμετοχικός – Προγραμματικός Προϋπολογισμός με ετήσια στοχοθεσία και δείκτες αποτελεσματικότητας. Επιτροπές γειτονιάς.
• Καθιέρωση συστήματος διοίκησης ολικής ποιότητας. Αυτοαξιολόγηση των υπηρεσιών αλλά και αξιολόγηση από τους πολίτες για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
• Ουσιαστική συμμετοχή της δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης στις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
• Διαφάνεια παντού. Ανοιχτοί δημόσιοι διαγωνισμοί για μελέτες και έργα του δήμου. Πρότυπο δήμου ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
3)Αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της φτώχειας, και της ανεργίας και στο επίπεδο της Τ.Α.
Πέρα από τη πολιτική διάσταση και τη συμμετοχή σε πανελλαδικές δράσεις ,μπορούν να γίνουν αρκετά και τοπικά, στα όρια του δήμου μας. Με εναλλακτικές ,παραγωγικές και καταναλωτικές πρωτοβουλίες, με πράξεις αλληλεγγύης, με εθνικές και ευρωπαϊκές διασυνδέσεις.
• Αλλαγή των προτεραιοτήτων για ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής. Εναλλακτική τιμολογιακή πολιτική για τις πληττόμενες κοινωνικές ομάδες με μείωση του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών (Απαλλαγή των ανέργων από δημοτικά τέλη, κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φαρμακείο, σύσταση γραφείου ανέργων σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ, αναστολή πληρωμής χρεών προς το Δήμο ανέργων και απόρων κ.α.)
• Ανάπτυξη δικτύου κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης (κοινωνικοί φορείς, ΜΚΟ, τοπικοί σύλλογοι, εθελοντικές ομάδες κ.α.) για άρση των κοινωνικών ανισοτήτων και ισόρροπη ανάπτυξη προς όφελος των πολλών.
• Ανάπτυξη δράσεων και δικτύων κοινωνικής οικονομίας (συνεταιρισμοί παραγωγών-καταναλωτών, ανταλλακτήρια δωρεάν ανταλλαγής αγαθών κ.α.)
4)Υπεράσπιση δημόσιων και κοινών αγαθών
Η Τ.Α. μπορεί να γίνει το κατ’ εξοχήν πεδίο ανάπτυξης του πολιτισμού και της παιδείας, της καθαριότητας και της ασφάλειας, με την προϋπόθεση ότι δεν εκλαμβάνονται ως καταναλωτικά αγαθά, δοσμένα έτοιμα, αλλά ως στοιχεία κοινωνικής κατάκτησης, που πρώτα απ’ όλα διαμορφώνουν προσωπικότητες και συγκροτούν κοινωνικούς ιστούς. Ο Δήμος ασπίδα προστασίας και αλληλεγγύης για τους κατοίκους.
• Είμαστε αντίθετοι σε προτάσεις ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών του Δήμου στο όνομα της εξεύρεσης πόρων.
• Αντιστεκόμαστε, με διεκδικητική στάση, στη μείωση της χρηματοδότησης των λειτουργικών δαπανών των σχολείων κατά 25%.
• Πρωινή λειτουργία των σχολείων, ζωντανοί οργανισμοί και τα απογεύματα με πολιτιστικές και αθλητικές δράσεις. Βελτίωση της αισθητικής των αυλών (πέργολες, δένδρα, χώμα, κήπος). Ίδρυση μουσικού – αθλητικού σχολείου
• Δημιουργία Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου στο Δήμο μας. Δίκτυο δημοτικών ιατρείων.
• Οργανική σχέση του Δήμου με ΜΚΟ (Αρκτούρος, Διεθνής Αμνηστία, Καλλιστώ, Χαμόγελο του Παιδιού, Γιατροί του Κόσμου, Unicef κ.α.)
• Δημιουργία διαδημοτικής συγκοινωνιακής γραμμής με φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα.
• Αξιοποίηση των παλιών βιομηχανικών κτιρίων (π.χ. καπνομάγαζα) για την επίλυση κοινωνικών και δημόσιων αναγκών χωρίς άλλη προσθήκη τσιμέντου.
Στις 7/11 ψηφίζουμε για αλλαγή του μοντέλου διοίκησης για την κοινωνία και το Δήμο μας.
Στηρίζουμε, ψηφίζουμε την Δημοτική Κίνηση Παύλου Μελά «Αλληλεγγύη για το Κοινό μας Μέλλον».
Ψηφίζουμε τον υποψήφιο Δήμαρχο Δημήτρη Θεοδοσιάδη.
Για να αποκτήσουν οι λέξεις το νόημά τους.